W dniu 26 czerwca 2020 r. w wieku 81 lat zmarł prof. zw. dr hab. Ludwik Tomiałojć, jeden z najwybitniejszych polskich ornitologów, badacz i obrońca Puszczy Białowieskiej, zaangażowany w ochronę przyrody w Polsce. Niemal całe życie zawodowe był związany z Muzeum Przyrodniczym Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie wychował kilka pokoleń polskich ornitologów. Był wieloletnim członkiem Państwowej Radych Ochrony Przyrody oraz przewodniczącym Komitetu Ochrony Przyrody PAN. Należał do wielu międzynarodowych i krajowych towarzystw ornitologicznych. Był autorem kilkuset publikacji naukowych, w tym trzech wydań książkowych o rozmieszczeniu i liczebności ptaków Polski. Przez ponad 40 lat prowadził badania ptaków w Puszczy Białowieskiej. Prowadził wieloletnie badania awifauny Legnicy i Wrocławia. Te ostatnie doczekały się publikacji książkowej w 2020 r. Prof. Tomiałojć był także współautorem opracowań o ptakach Europy. Czynnie wspierał organizacje ornitologiczne, ekologiczne i ruchy obywatelskie. Wspierał prawa kobiet – chodził na manify.

Prof. Ludwik Tomiałojć był członkiem Rady Naukowej Komitetu Ochrony Orłów, uczestnicząc w działalności naszego stowarzyszenia i wspierając nas swoją wiedzą, doświadczeniem i autorytetem. Był człowiekiem skromnym, bezpośrednim, i niezwykle życzliwym. Brał udział w wielu konferencjach i warsztatach ornitologicznych, chętnie przekazując swoją wiedzę młodszym. Cieszył się dużą sympatią i szacunkiem otoczenia. Miał subtelne poczucie humoru i olbrzymią wiedzę naukową oraz rzadkie w dzisiejszych czasach rozumienie problemów społecznych i ekologicznych. Na jednej z konferencji skomentował w kuluarach z uśmiechem niezbyt udane wystąpienie młodej badaczki ptaków: „Udowodnił długim i zawiłym wzorem, że czapla żeruje rano i wieczorem”.

Profesora Tomiałojcia będzie brakować ptakom, i ludziom.