KOO zgodnie ze swoimi celami statutowymi prowadzi monitoring efektywności rozrodu wraz z określeniem roli poszczególnych czynników warunkujących poziom uzyskiwanej produktywności lęgów. Dlatego wspieramy w miarę możliwości aktywność tych naszych członków, którzy zajmują się społecznie obrączkowaniem rzadkich gatunków ptaków drapieżnych w ramach współpracy ze Stacją Ornitologiczną MiIZ PAN w Gdańsku. To bardzo trudne zadanie i wymaga najczęściej pracy zespołowej: obrączkarza i wspinacza. Stosowane obecnie kolorowe obrączki umożliwiają odczytywanie ptaków z dużej odległości, co często ma miejsce. Przy okazji bezpośrednich wizyt w gniazdach można określić kondycję i zdrowotność piskląt, poznać skład gatunkowy ofiar i szczegóły dotyczące budowy gniazd.

Pod koniec maja interweniowaliśmy w sprawie dwóch piskląt bielika z Nadleśnictwa Miłomłyn (woj. warmińsko-mazurskie), które przesiadywały na ziemi - po tym, jak podczas nawałnicy spadło gniazdo. Wówczas udało się zlokalizować i zaobrączkować jedno z piskląt, a także posadzić je nieco wyżej na przygotowanej platformie. Ponowna wizyta w rewirze (w połowie czerwca) potwierdziła obecność obu młodych. Rodzeństwo w komplecie znów przesiadywało na ziemi i było dokarmiane przez dorosłe ptaki. Podjęliśmy decyzję o pozostawieniu w pełni opierzonych już ptaków bez dalszej ingerencji – istniała obawa, że próby ich chwytania w celu umieszczenia na platformie zakończą się kontuzją i niepotrzebnym stresem. Dwa tygodnie spędzone na ziemi bez uszczerbku, dawały nadzieję na szczęśliwy finał. I tak też się stało - bielikom udało się uniknąć konfrontacji z drapieżnikami i 29 czerwca stwierdziliśmy w rewirze całkiem sprawnie latające młode. W miejscu ich przebywania – wokół konarów leżącego na ziemi buka – stwierdziliśmy też intensywne obielenie i liczne pozostałości po ofiarach: rybie łuski, ości, szczęki, ptasie pióra, kości ssaków i wypuwki.

Przekaz online z gniazda bociana czarnego Ciconia nigra to efekt współpracy KOO z Nadleśnictwem Bolewice. Kamera została umieszczona na sąsiednim dębie w połowie czerwca 2022r. przez członków KOO za zgodą RDOŚ w Poznaniu. W gnieździe znajdują się dwa pisklęta samicy SKIERKI i samca BOLKA. W 2021r. samica przystąpiła w Nadleśnictwie Wolsztyn do swojego pierwszego w życiu lęgu, który zakończył się sukcesem. Zimę spędza regularnie w Grecji nad rzeką Struma w pobliżu Parku Narodowego Kerkini w Macedonii. 4 marca 2022r rozpoczęła migrację wiosenną na północ. Przyleciała do gniazda w Wolsztynie 12 marca, ale nie zastała samca Tytana, który pojawił się przy gnieździe dopiero 30 kwietnia. Dlatego Skierka oblatywała kilka gniazd i 1 kwietnia poznała samca BOLKA, z którym przystąpiła do lęgu.